Wg raportów WHO i badan epidemiologicznych Polska należy do krajów o rzadkim występowaniu chorób pasożytniczych przewodu pokarmowego. Niemniej jednak zakażenia te budzą spory niepokój wśród rodziców, którzy nie znajdując potwierdzenia swoich obaw u lekarzy, uciekają się do metod medycyny niekonwencjonalnej. Trudno odnieść mi się do tych metod (diagnostyki i leczenia) ponieważ nie są mi one znane, ale przybliżę problem „robaków” wg medycyny opartej na badaniach naukowych.

Pasożyty przewodu pokarmowego z którymi możemy spotkać się najczęściej w Polsce to owsica i lamblioza ( ok 10 % populacji).

Na drugim miejscu znajduje się glistnica i tasiemczyca – ale zdarza się rzadko – poniżej 1 %.

Objawy mogą być różne , najczęściej są to bóle brzucha, wzdęcia, brak apetytu, zaburzenia przyrostu masy ciała, może być  świąd odbytu (przy owsicy) , przemijający kaszel i pokrzywki (w czasie wędrowania larw glisty) . Najcięższe objawy dotyczą osób niedożywionych lub z zaburzeniami odporności zarówno wrodzonymi jak i nabytymi (AIDS, zaburzenia odporności po leczeniu immunosupresyjnym).

Diagnostykę opieramy na wykryciu pasożyta lub jaj w materiale biologicznym – najczęściej w kale . Kał do badania należy przechowywać w temperaturze lodówki nie dłużej niż 24 godz.

Testy serologiczne w zakażeniach przewodu pokarmowego służą do oceny narażenia populacyjnego na kontakt z pasożytami a nie do rozpoznania choroby , gdyż nie pozwalają na odróżnienie zakażenia aktywnego od przebytego.

Przydatność badań serologicznych ogranicza się do diagnostyki inwazji tkankowych – np. toxocarozy, wągrzycy, włośnicy, bąblowicy.

Badaniem mogącym nasuwać podejrzenie robaczycy jest też zwiększona ilość komórek kwasochłonnych w rozmazie krwi obwodowej.

Do rozpoznania najczęstszych w Polsce robaczyc – owsicy- często wystarcza wywiad i dokładna obserwacja dziecka i jego stolców, w rozpoznaniu lambliozy najpewniejsze jest badanie kału metodą immunofluorescencji.

Nie powinno się rutynowo odrobaczać dzieci, gdyż każdy lek może mieć działania niepożądane. Najbezpieczniejszy jest pyrantel, ale podstawą do leczenia jest diagnostyka.

Najważniejszą ochroną przed robaczycami jest przestrzeganie zasad higieny czyli mycie rąk, mycie owoców i warzyw, unikanie surowego mięsa, kupowanie mięsa z pewnych źródeł, okresowe odrobaczanie zwierząt domowych. Szczególne zalecenia dotyczą podróżujących do krajów tropikalnych ale to już zupełnie oddzielny temat. Przed wyjazdem w takie strony dobrze jest zasięgnąć porady specjalisty chorób tropikalnych.

———————————

Zamieszczone teksty stanowią własność intelektualną autorów, tym samym nie mogą być wykorzystywane w całości lub w części bez zgody autorów.